FİKİR BENİM

1971 yılından beri 152 ölümcül köpekbalığı saldırısı yaşayan ve yılda en az 3 kişinin köpekbalığı saldırısı yüzünden öldüğü Avustralya’da, Discovery Channel ve yerel TV kanalı Austar tarafından yapımı gerçekleştirilen “Shark Week” adlı programın güzel bir gerilla çalışmasını örnek göstermek istedim.

Çalışma, ülkenin milli sporu haline gelmiş “surf” aktivitelerinin gerçekleştirildiği ünlü plajlarda, yarısı köpekbalığı tarafından koparılmış board’larla gerçekleştirilmiş. Plajların belli noktalarına serpiştirilen bu boardlar, katil Jaws’ın keskin dişlerinden canını kurtarmış sörfçülerin ödü bokuna karışarak kaçtıkları ya da “Allah rahmet eylesin, nede güzel wake jump yapardı” hatıralarıyla anımsandığı hüzünlü dakikaların bir simülasyonunu yarattığından, çevre halkı tarafından dikkat çekici bir beğeniyle takip edilmiş. (bknz:resim)

Korkulu bakışlarla yarısı uçmuş board’a yaklaşırken “acaba bu bizim kaybolan Rasim abinin board’umu” şeklinde iç seslerle tereddütlü yaklaşımlara son veren “Shark Week” ve Discovery Channel yazılarını görünce, derinden oh çekip, merak duygusunu yenmek amaçlı yapılan yaratıcı olduğuna inandığım gerilla aktivitesi mutlu sonla sonuçlanır.

Açıkçası her duyurunun klasikleşmiş yöntemlerle insanlara sunulmasına çok karşıyım. Hem söylemek istediklerinizi tam olarak veremez hem de gereksiz çevre kirliliklerine neden olursunuz (broşür vs..) Gel gelelim konu itibariyle temasal bir yaklaşıma girerseniz gerçekten ilgi çekici işlere imza atar, istediğiniz hedef kitleye tam olarak ulaşırsınız. Discovery ve Austar’ın yapmış olduğu çalışma söylediğimiz stratejiye güzel bir örnek oluşturmaktadır. Bu yüzden de fikrin mecra bazında her zaman farklı bir başlangıç yaparak klasik seçimlere doğru ilerlemesi gerekliliğine inanmaktayım.