FİKİR BENİM

Karşınızda Hüseyin arkadaşımızın bahsettiği reklam.

Felsefesi çok iyi, kurgusu çok masalsı olmuş. İnsanların birer ışık kaynağı şeklinde tasviri ve bu felsefeyi yaşatma adına birer obje haline dönmeleri çok esprili olmuş. Tozun, dumanın, tahta köprülerin, peştamalların içinde farklı bir fantastik dünya yaratılmış. Reklam “acaba ne olacak” sorusunun getirdiği merakla izlenebilirliğini kaybetmeden devam ettirebiliyor. Benim açımdan tek kusuru; ağzına sakızı atana kadar ki süre içinde her şeyi dolaylı yoldan anlatması olabilir. Yani illa eleştirmek gerekirse bunu söyleyebilirim. Fakat kurgudaki fantastik efsane algısı zaten pek bir anlam ifade etmeyecek bu eleştiriyi yerle bir edebilir.

Sakız işlerinde gördüğüm en iyi reklam diyebilirim. Hüseyin paylaşımın için teşekkürler :)

Not: Bu arada bütün şehrin ışığa kavuşmasıyla sergilenen eğlencenin, disko ışıklandırması gibi yanan seri bağlantılı kafalar şeklinde canlandırılması acayip kopardı beni.